Yeter ki Kararmasın...

Onat Kutlar, 1982-84 yillarinda yazdigi bir dizi mektup-denemede dönemin duyarligini bir ozan edasiyla yansitmisti. Dostluklarin, acilarin, umutlarin, dahasi özgürlügün ve tutsakligin usta isi bir biçimde dile geldigi yazilar Yeter ki Kararmasin... adiyla kitaplastiginda Memet Fuat, Ferit Edgü, Erdal Öz, Isil Özgentürk ayakta alkislamislardi.Siirin, romanin, resmin, müzigin ve elbette sinemanin bilesiminden çikan kivilcimlarla tutusmus bu mektuplarin, yazilislarindan otuz yil sonra da kimi karanliklara kibrit çakmasi niçin yadirgansin ki?Nasil bir alacakaranlik... Geceyle gündüzün arasina sikismis uzun bir kör saat. Geçmisle gelecegin, doguyla batinin, ölümle yasamin arasina sikismis. Alacakaranlik görünmez bir çevrintiyle yutup götürüyor her seyi. Bu noktada onurla alçakligin sinirlari birbirine karisir. Her seyin. Direnmenin, köseyi dönmenin, özgürlügün, tutsakligin. Çikmak? Böyle durumlarda herkesten önce birilerinin dönüp kapiya bakmalari gerekir. Oysa Bizans'in iç içe çemberlerinde, sikistirilmis köle sarhoslugu ile dolaniyoruz.