Yaban İncirleri

"Türkçenin elinden tuttuğu bir yazarın, kırk yıl sonra çocukluğunun geçtiği mahalleye dönmesiyle anılar yumağı da bir top kumaş gibi açılıyor. O kumaş topu, mahalle terzisinin elinden bir kez dökülmeye görsün. Anılar kumaşının her kıvrımına masumiyet günlerinin ışıltıları, küçük evlerin büyük hayalleri ve bir ırmağın denizle buluşmasının sevinci de eşlik ediyor.
Manzaranın bir yerinde yaban incirleri, Bülbül Deresi, yazlık sinema afişleri, aralık bir perdeden sızan ışık zerrecikleri eşliğinde Gökhan Akçiçek'in misafiri oluyor.
Rüya gibi geçen her şeyin çocukluk mevsiminden ilham aldığını görmek asla şaşırtmasın sizleri. Çünkü yazarın çocukluğu, okurun çocukluğuyla da tanışmak istiyor çoğu kez."