Sudaki Yüzler

"Artik sinirin ötesine geri dönme umudu çok az olan yerlesik bir vatandas olmustum; artik delilerin dünyasindaydim ve kendini akli basinda diye adlandiran insanlardan beni ayiran, kilitli kapilar ve demir parmaklikli pencerelerden daha fazlasiydi." Istina Mavet, issiz hastane koguslarindan Çayir Evi'ne, kendilerine umutsuz vaka gözüyle bakilan ve onlara uygulanacak tek tedavi yönteminin lobotomi olduguna inanilan hastalarin kaldigi Çayir Evi'ne dogru sürükleniyor. Ama bu zorlu yolculugu sirasinda Istina, hastane çalisanlarinin uzun süredir hiçe saydiklari hasta arkadaslarini, özgün bir mizah anlayisi ve sefkatle gözlemlerken kendi essiz ve sorgulayici zekâsini da gözler önüne seriyor."Böylesine büyük engellerin üstesinden gelebilmek ve onlari yapitinda yeni ve güzel bir biçimde kullanabilmek. Ne siradisi bir kadin..."-Doris Lessing-"Bu roman hem güzel hem de aci verici, üstelik insanoglunun kani ve gözyasi kadar da gerçek... Kitabin en karanlik sayfalari bile derin bir sezgiyle isildiyor ve insan hayatinin degerli oldugunu göstermekle kalmiyor, her bir hayatin essizligini de kanitliyor."-Hilary Mantel-"Siirsel, dokunakli ve son derece eglendirici..."-John Mortimer, Observer- (Tanitim Bülteninden)