Son Yaprak

"Sue ertesi sabah bir saatlik uykudan uyandiktan sonra Johnsy'nin kapali perdeye dalmis oldugunu gördü. 'Pereyi aç, görmek istiyorum' dedi Johnsy fisiltiyla. Yorgun Sue emre itaat etti. Ama hayret! Hiç bitmeyecekmis gibi gelen upuzun gece boyunca araliksiz yagan yagmur ve siddetle esen rüzgârdan sonra, bir asma yapragi hâlâ yerinde duruyordu. Asma agacinin son yapragiydi. Sapina yakin taraflari hâlâ koyu yesil kalmakla birlikte, testere agzi gibi tirtilli kenarlarina ölümün ve çürüyüsün sari rengi gelmis olan yaprak, yerden bes alti metre yükseklikteki bir dala cesurca asilmis duruyordu." Kisa öykü dalinin büyük ustasi, "beklenmedik sonlarla" biten öykülerin yazari O Henry, hemen her öyküsünde hayatlarimizin ne kadar ironik oldugunu vurur yüzümüze. Aslinda öykülerinin sasirtici finalleriyle oldugu kadar kurdugu karakterlerin insani duyarliliklariyla da hatirlanmaya degerdir.Ince Kapak: