Son İmparator

Sultan Ikinci Abdülhamid hakkindaki “Ulu” ya da “Kizil” yargisi pupa yelken sürüyor. Bir kisim “etkin” siyasî-entelektüel çevrelere bulasan “Abdülhamid illeti”, büyük ölçüde onun çok yönlü politikalarini anlayamamaktan, etrafini kusatan agir sartlari takdir edememekten ve geleneksel kaynaklardan beslenen kisiligine ve tavirlarina duyulan alerjiden türüyor. Bu biraz da “Görünmez Sultan”in Yildiz'a kapanarak zatini ve fikirlerini dis dünyadan gizlemesinden ve gizemli âlemine nüfuz edememekten kaynaklaniyor.Belki Yildiz'a hapsolmustu; ama ufku, vizyonu, hayalleri, projeleri ve yenilikleri Yildiz'in duvarlarini ve çagini fersahlarca asacak seviyedeydi. Abdülhamid'in çehresini kapatan kalin örtü açildikça ve kisiligine saldirilarin katrani temizlendikçe “Gerçek Abdülhamid” tüm ihtisamiyla ortaya çikmakta ve sasirtici parlakligiyla gözleri kamastirmakta.O, gerçek bir proje, politika, strateji ve reform adamiydi. O, “asrin en siyasi padisahi” idi; tam bir siyaset cambazi ve diplomasi kurduydu. Emperyalizme karsi 'Hasta Adami' cesurca müdafaa eden “Son Kurtarici”ydi. Yine O, ilan ettigi mesrutiyetle, açtigi okullarda yetisen asker ve bürokratlarla, gerçeklestirdigi imar-iskân ve alt yapi hizmetleriyle, Cumhuriyet'in ve modern Türkiye'nin “temellerini hazirlayanlardan”di.“Abdülhamid Gerçegi”ni dogru anlamak ve kesfetmek, süphesiz ki bugünümüze ve yarinimiza büyük isik tutacak. Necip Fazil'in deyimiyle “Abdülhamid'i anlamak her seyi anlamaktir.” Hatta François Georgeon'un enfes tespitine göre “Abdülhamid'i anlamak bugünkü Türkiye'yi anlamaktir.” Iste bu kitap, “Abdülhamid Gerçegi”nin yeniden anlasilmasi, bilinmeyen cephelerinin kesfedilmesi ve Ittihatçi Hareket ile 1908 Darbesi'nin esrarinin çözülmesi noktasinda ezber bozacak bir keyfiyettedir.Eserin, kafa karisikliginin durulmasina, karartilan bir dönemin aydinlanmasina vesile olmasi en büyük temennimizdir. Abdülhamid ve devrini yeniden okumaya, kesfetmeye ve anlamaya ne dersiniz?