Selam Vermeyi Seven Çocuk

Gökçe selam vermeyi seven bir çocuk. Selam almayi da. Büyüklerden ögrenmistir bunu. Selam verdiklerine karsi içinde bir sevgi seli olusmaktadir. Selam aldiklarina karsi da. Bir gün evden çiktiginda içi bu heyecanla dolar. Yol boyunca 'kurda kosa, kuruya yasa' selam vermeye kararlidir. Çarsida bir oyuncakçi dükkâninin önünde durur. Oyuncaklara selam verir, ama karsiligin» alamasa da moralini bozmaz. Yol kenarindaki çitle agacini, dörtyol agzindaki tas aniti selamlar. Onlardan da yoktur. Sonra kendilerine mektup getiren postaciya uzakt selam gönderir. Egitim yapan askerlere, yol kenarina atilr, okul minibüsüne, sokak lambasina, parktaki kelebege, kediye, kargaya da selam verir. Kurumus olan bir agaç görür. Selamim belki onu yesertir diye düsünür, agaci da selamlar... ~ Ama bunlarin hiçbirinden karsilik alamaz. Gökçe, "Bana selam verecek birisi mutlaka olmali," diye düsünür. Düsündügü gibi de olur. En sonunda birisi onu selamlar... Peki, kimdir Gökçe'ye selam veren? Merak edenlerin bu güzel öykü demetini okumalari gerekiyor...