Orobanhiyye

Dünyadan bikmadiysan anlayamazsin bu hikayeyi. Bedenin yük degilse sana ve ruhunun isigi yol rehberi olamamissa kirgin gönlüne, basini alip da hiç bilinmeyen bir âleme gitmeyi arzu etmemissen, burada birak beni dinlemeyi. Ama sahte dostluklar, sahte asklar, sahte mutluluklara çadir eylemissen gövdeni, gel benimle. Bu bir firsat... Hazirlan kervan yola çikiyor birazdan. Yol çetin, karmasik bir o kadar da müskül; fakat tahammül edebilenler için yolun sonu ödül, avuç avuç gül. Önce aday, sonra adak olursan adam olmaktir bu ödül, adam olanlar için açilmistir gül. Simdi basla, erteleyenler felakettedir, ihmalcinin tüm kazanci bir avuç kül.Herkes sevgiyi, hasreti, ölümü bilir de birileri böyle hissiyatin ta derinlerine inebilir. Yolumuz uzun, hadi terk et simdiye dek ugrastigin her seyi de yola koyul. Geç kaliyorsun, elindeki son vesileyi kaçiriyorsun.