Ömer Seyfettin Dizisi Kaşağı

Ahirin avlusunda oynarken asagida, gümüs sögütler altinda görünmeyen derenin hazin siriltisini isitirdik. Evimiz, iç çitin büyük kestane agaçlari arkasinda kaybolmus gibiydi. Annem Istanbul'a gittigi için benden bir yas küçük olan kardesim Hasan'la artik Dadaruh'un yanindan hiç ayrilmiyorduk. Bu, babamin seyisi, ihtiyar bir adamdi. Sabahleyin erkenden ahira kosuyorduk. en sevdigimiz sey atlardi. Dadaruh'la beraber onlari suya götürmek, çiplak sirtlarina binmek, ne doyumaz bir zevkti! Hasan korkar, yalniz binemezdi. Dadaruh, onu kendi önüne alirdi. Torbalara arpa koymak, yemliklere ot doldurmak, ahiri süpürmek, gübreleri kaldirmak en eglenceli bir oyundan ziyade, bizim hosumuza gidiyordu. Hele timar... Bu, en zevkli seydi. Dadaruh, eline kasagiyi alip ise basladi mi, tiki... tik ... tiki tik... tipki bir saat gibi... yerimde duramaz:l -Ben de yapacagim! diye tuttururdum.