Ölümsüz Kavak

Baltali birisi gelip eteklerimde durdu. Basini yukarilara kaldirdi. Dorugumu göremedi. Yeni bir güne açilan gözlerimi kirpistirarak gülümsedim. Benim gülümsemem; yapraklarimla türkü söylemekti. Bu kez isi tatliya baglamak istedim: Hos geldin güzel insan, Seni severim insan. Onun aldirdigi yoktu ama. “Hey, bu kavak en uygunu,“ diye arkadaslarina bagirmasin mi!.. (Tanitim Bülteninden)