Okulun İmkan ve Sınırları: Eğitim Sosyolojisine Giriş

Bir sey oldukça açik: Egitimdeki mevcut kriz son olmayacak ve eger geçmisgelecegin rehberiyse, bir sonraki kriz simdikinden daha farkli bir sekilalacak. Bu nedenle, eger günümüzün en popüler egitim elestirilerini oldugugibi kabul edersek, gelecekte fikirlerimizi okuyanlar büyük ihtimalle aslindadurumdan memnun oldugumuz sonucunu çikaracaklar. Bu, egitimin sorunlarinibugün tanimlanan haliyle göz ardi etmeliyiz, ya da bu problemler önemsizdirveya sadece geçici bir modadir demek degildir. Bu ifade, eger okullar hakkindakalici degeri olan bir seyler söylemeye çalisiyorsak, mevcut manzaradanihtiyatli biçimde geri adim atacagimiz ve son çikan dergi yazisi, televizyonbelgeseli veya ulusal komisyon raporlari tarafindan sunulandan biraz dahagenis bir bakis açisina sahip olacagimiz anlamina gelir. Bu daha genis bakisaçisinin kendisi, bizi sikbogaz eden sorunlarin çözümlerine giris yapmaz vehatta baslangiçta herhangi bir çözümün var olduguna dair süphelere bile nedenolabilir. Yine de uzun vadede egitim reformu için en büyük umudumuz, okullaribugün degistirecek bir acil eylemden daha çok, bu kurumlar hakkinda sakinve titiz bir bilgi arastirmasinda yatiyor. Bu bilgiyi elde etmek için bugününmeselelerinden ve çekismelerden geri adim atmali, bunun yerine su andagündemde olan mevcut sorulardan daha genel sorular sormaliyiz. Bu sorular,egitim sürecinin nasil gelistirileceginin yani sira, egitim sürecinin dogasina dairsorular gibi; ya da okul olarak adlandirdigimiz kurumlarin daha iyi yönde nasildegistirilecegi ve bu okullarin karakterine iliskin sorular gibi olmalidir.