Lanetli Ev

“Onlarla bir kez karsilastiniz mi bir daha kaçamazsiniz !..”“Her seylerini kaybeden bir çift ve yeni bir baslangiç için yerlesmek zorunda kaldiklari bir köy evi; insan hayati daha ne kadar dibe gidebilir ki…”“Dayanamayacagim.” diye düsündü. “Ellerim tutunduklari yeri birakacak ve bosluga düsecegim.” Korku, susuzlugunu bastirmaya baslamisti. Aptalligina kiziyordu. Tirmanmak onun neyineydi. Titreyerek basini gökyüzüne çevirdi. Dolunay simdi tam tepesindeydi. Yapmak zorundaydi, tek yol yukarisiydi. Tüm gücüyle kendini yukari itti. Sonunda en tepeye vardiginda nefes nefese kalmisti. Sürünerek kendini topragin üstüne birakti. Her yer bembeyazdi. Önce yorgunluktan görüsünün bulandigini düsündü. Ama hayir, gerçekti. Dolunayin altinda, fosforlu beyaz parildayan bir çiçek denizinin karsisinda duruyordu.