Kuyu

Şiir kalbe düşer…

İşte geldim, ağlarım senin önünde.
Yiten ruhunun tanıklığı için,
Sonsuza dönen kalbinin kanat çırpışları için,
Zamanın bulutlarıyla sulandırdığın,
Sözünün birliği için ağlarım.

Yokluğunun anısı, yiten sözdür belleklerde.

Tutulayım güneşinin önünde,
Küllerimi dağıt kumlara, rüzgarlara.
İşte geldim, ağlarım senin önünde.

Çöllerden geçiririm sessizliğimi,
Nice kurumuş kuyulardan çekerim gözyaşımı.