Kurtlar

Kurtlar, yakin geçmisimizde, anarsi ve kargasaya bulanmis, dört bir yani kurtlarla sarilmis bir kentte, kocasini yeni yitirmis bir romanci kadinin, bir sabah bunalimlar içinde uyanisiyla basliyor. Romanin baskisisi, yani romancinin kendisi, asagi yukari yirmi dört saatlik bir süreye sigdirdigi anilarina dönerek, sevgiler, dostluklarla dopdolu geçmis olsa da, yalnizliga yazgili yasamini gözden geçirip düsle gerçek arasinda gide gele, kendisiyle çetin ve acimasiz bir hesaplasmaya giriyor. Romancinin kalabalik içinde baslayarak sürüp giden yalnizligi masasi basinda sona eriyor. Çünkü o, masa basinda artik tek bir kisi degil, bin kisiyle çevrili bir insandir. Bu bir sürü insan içinden çekip ele aldigi sayili kisilerin kimisi de, her ne kadar gerçek adlariyla aniliyorsa da, bunlarin hepsinde yazarin kendisi yasiyor, düslemler dünyasinin yüregine dalarak. Çünkü, romanciya göre, her yazar yapitlarinda hiçbir yerde görünmeyen ama, her yerde olan kisidir. Bu bakimdan Kurtlar, her ne kadar bir özyasam öyküsü gibi görünse de, tam anlamiyla bir romandir, hem de Peride Celal'in en olgun romani.