Korkuyorsam Sebebi Var

Arabaya bir gürültü patırtıyla binip gâvur malı gibi kapıyı çaaat diye kapattılar. Benim moral sıfır lakin elim mahkûm. Dört saat nasıl gideceğim bu kaçıklarla diye kara kara düşünürken daha ilk dakikada kavgaya tutuştular. Ama normal insan çekiş- mesi değil bu, tarif ötesi bir şeydi. Mehmet Amca dizlerini döverek arka koltukta oturan oğluna bağırmaya başladı: “Benim garıyı siz öldürdünüz benim garı gittii!” Oğlan, “Ben naptım? Dünya kadar para döküp en iyi hastanelere götürdüm anamı,” diye cevap verdi. Baba oğul bağırırken Cevriye her şey normalmiş gibi monoton bir sesle, “Bu araba eyiymiiş, beni hiç tut- muyo,” dedi. Korkuyorsam Sebebi Var, hayatın parlatmaya tenezzül etmediği karakterlere spot ışıklarını çeviriyor. Ortaya çıkanlar görül- düklerinden habersiz, tuhaf ve gülünç yaşamlarını sekteye uğratmadan sürdürmeye devam ediyorlar. Rahat, mizahi ve bıçkın bir dille çiziliyor dünyaları.