Konya Bozkırlarında Bir Gezgin Yol Hikayeleri

Tavsankani çaylarimizi yudumluyoruz sessizce. Sizin yüreginizden geçenler de benimki gibi biliyorum çocuk. Gün bitmesin, su güzel an sürüp gitsin istiyoruz. Zaman en güzel aninda donup kalmiyor ki. Çantami omuzlayip kalktigim anki bakislarinizi görünce yüregim burkuluyor ama ne çare, bu gezginin dönmesi gerektigi bir yer var. Yasamasi gereken acilari, sevinçleri var. Ama söz, yaz sonu gelecegim. Eriklerin altina oturacagiz. Demet, misir pisirecek közde. Batan günün ardindan erik dallarini hisirdatarak dogup gelen dolunaya, merhaba diyecegiz. Hep sizi dinleyecegim, hep sizi. Öykülerinizi, türkülerinizi... simdilik hosça kalin çocuklar, hosça kalin. Gezgin yürek kendi cehennemini yasamaya gitmek zorunda.