Kendime, İstanbul’a, Kadınlara Dair

Rainer Maria Rilke, o koca Alman sairi, Malte Laurids Brigge'nin Notlari'nin bir yerinde, bir yakinmayi dile getirir: 'Ama Allah bilir niçin böyle olmadi? Eski mobilyalarim koymama müsade ettikleri bir samanlikta çürüyor. Benimse ah ey Tanrim, benimse üzerimde çati yok ve yagmur gözlerimin içine yagiyor.' Eski mobilyalar! Onalr bizi elimizden tutar ve bellegimizin lavanta çiçegi kokan anilariyla dopdolu ceviz sandigina, annemin o her zaman perdeleri inik sandik odasindaki ceviz sandigina götürür... Bellegim o ceviz sandikla yer degistirir ve sandiktan çikarilan eski zaman giysileri gibi, tipki onlara benzeyen güleç yüzlü anilar çikarilir bir bir...(Kitabin Içinden)