Kabirde İlk Gece

Ahmet dünya hayatinda sadece kitaplarin satirlari arasinda okudugu, varligina inandigi, ama hiç göremedigi kanatli varliklarla göz göze geldi. Titriyordu. “Bu bu” diyordu “sadece ölüm sonrasinda yasanacak olaylardir”Gözlerindeki perde kalkmisti. Görünmeyen varliklar simdi sanal dünyanin ürünü olarak degil, gerçegin ta kendisi olarak karsisinda duruyorlardi.- Dur Ahmet nereye?- Taziyeye katilacagim. Baksana esim ve çocuklarim orada. Yanlarina gidecegim.- Onlar zaten senin taziyendeler. Senin taziyeni kabul ediyorlar.- Nasil yani! Simdi ben ölümüyüm?- Maalesef artik fani hayatinin üzerine topraktan yorgan çekildi. Bundan sonra ebedi yurdun için hazirlanacaksin.Ahmet “ah!” etmenin fayda vermeyecegi bir dönemeçte oldugunu çok iyi biliyordu. Merak ettigi varliklara tekrar bakti. Hiçte dünyada hayal edilen gibi degildiler. Kendilerine has apayri özgün bir yapilari vardi. Kanatlari da çok orijinaldi. Hiçte ressamlarin hayalindekilere benzemiyordu.