Kaala'nın Romanı

Bizim Kaalamiz on dört yil yasadi. Aslinda uzun bir ömür yasamanin asil nedeni, bir yaris tazisi olmasina karsin bizim, asla onu yarislara sokmamamiz çünkü yarisan tazilarin ömrü ne yazik ki kisaliyor. Dokuz yasinda bir yaris tazisi ömrünün sonuna gelmis oluyor. Bu bilgiyi edindikten sonra Kaalamizi hiç yaristirir miyiz? Asla! Böylece Kaalacik, uzun, mutlu bir ömür sürdü. Onunla vedalastigimiz son aksam, bütün gece basini dizlerime dayadi ve gözleri gözlerimde oturdu. Sanki gözleriyle "Ben artik sizlerden ayriliyorum" der gibiydi. Yüzüme öyle anlamli bakiyordu ki, konusabilseydi eminim o gece bana bütün yasamini anlatacakti... Bakislariyla bir sekilde anlatti da... Ben de onun gözlerinde gördüklerimi ve okuduklarimi onun agzindan sizlere aktarmaya karar verdim”