Jerome Lindon

Birlikte yemek yedigimizde, çogunlukla edebiyattan konusuyoruz, her zaman ayni lokantada, her gün gittigi Sybarite'te. Yalnizca su içiyor. Ya siz? diyor bana. Aslina bakarsaniz, diyorum, ben biraz sarap alabilirim. Tamam, diyor garsona, o zaman bana bir badoit, ona da bir kadeh sarap. Sybarite'te her seferinde bir seyler ögreniyorum: Robbe-Grillet hakkinda, Claude Simon hakkinda, Lindon'la bulusmaya gelmeden önce her zaman küçük bir kagida ele almak istedigi konularin listesini yapan Pinget hakkinda, Lindon'un metroda, La Motte-Picquet-Grenelle istasyonunda, Molloy'u ilk defa okudugu sirada kahkayi basinca, ciltlenmemis oldugundan her yere saçilabilecek olan sayfalari neredeyse elinden düsürecegi o an hakkinda - bu hikayeyi sik sik duyacaktim, hepimiz siklikla duyacaktik.