Hazlar ve Günler - Modern Klasikler

Proust hatirlamaya basliyor...Marcel Proust'un 20'li yaslarinda kaleme aldigi, kisa anlatilardan ve siirlerden olusan bu eser, bir bakima Kayip Zamanin Izinde'nin habercisidir. Honoré'nin yakisikli sofra arkadasi gençligin ihtiyatsizligiyla Heredia'nin eserlerinde genelde söylendiginden daha fazla düsünce bulunabilecegini ima etmeye kalkisinca, zihinsel aliskanliklari sarsilan konuklar surat astilar. Ama Mme Fremer derhal, "Aksine, onlar takdire sayan oymali akikler, görkemli mineler, kusursuz kuyumculuk örnekleri" diye haykirinca bütün çehrelerde yeniden keyifli ve doyumlu ifadeler belirdi. Anarsistlere iliskin tartisma daha vahimdi. Ama Mme Fremer bir doga yasasinin kaçinilmazligi karsisinda boyun egercesine, teslimiyetle, "Bütün bunlarin ne yarari var? Zenginler ve yoksullar daima var olacak" dedi yavasça. Ve en yoksulu en azindan yüz bin frank ranta sahip olan bütün davetliler bu gerçekle yüz yüze gelince vicdan azaplarindan kurtulup yürekten bir neseyle son sampanya kadehlerini de devirdiler...Ince Kapak: