Hasret Yürekler

Topragin isinip doganin bütünüyle canliligini sergiledigi, günesin tepeden batiya dogru egildigi saatlerde, bir baska çiçek kümesi açti Orta Anadolu'nun Bozok yaylasinda. Mezhep ayriligi yüzünden parçalanmis ailenin bireyleri, yillarca birbirinden ayri düsen karanfiller, hasret yürekti bunlar. Birbirleri hakkinda dogru dürüst bilgileri olmayan zihinler yeniden canlandi, parçalar yerli yerine oturunca sarmas dolas oldu, dört iken bir oldular adeta. Besincinin eksikligine ragmen birbirlerinin sicakligini ta derinden hissetmeye ve tek merkezden gelen asli kokularini doyasiya solumaya basladilar.Insan olmanin, bir ve beraber olmanin tadini çikarmakta olan bu çiçekler, yasamlari boyu içlerinde büyüyen bütün ötekileri bir çirpida firlatip attilar. Biz oldular, beraber oldular. Içlerindeki farkliliklari zenginlik kabul ettiler, çesitlilikten güzelliklerin dogacagina içtenlikle inandilar. Yasadiklari duygu yogunlugu, farkli bir sey düsünmelerine müsaade etmiyordu. Iste böyle bir sevgi yumagina ev sahipligi yapiyordu, Çamlik Gazinosu. (Tanitim Bülteninden)