Gönüllerin Fethi

Önümdeki zatin boynunun kenarindan göz ucuyla bakayim derken bir an göz göze geldik. Kalemi elinden biraktigi gibi üzerime dogru yürüdü. Önümde bulunanlari yararak geçti ve boynumdan sikica tutarak diger elinde bulunan dikenli, budakli agaç dalini yüzüme çarpti. Zincir vurulmus ellerimi izdirap ile yüzüme dogru götürdügümde ortaya çikan sesler, çadirin içinde yankilandi. Zincirin uçlari da vücuduma çarparak ayri bir aci olusturdu. Ama en büyük aciyi babamin bu kaba hareketinden dolayi hissetmistim.Beni siddetle ortaya çekti ve Allah'in Resulü ile yüzyüze geldik. Olaylar çok hizli gelismis, saskinliktan kimse müdahale edecek firsat bulamamisti."Iste Ey Muhammed! Üzerinde seninle anlastigim antlasma geregince bana geri çevirecegin kisilerin ilki!” diye bagirdi babam.Ben ve çevremdeki herkes, Allah'in Resulü'nün ne yapacagini merakla bekledik. Çok zor durumda oldugunu yüzündeki her mimik ele veriyordu."Biz, baris ve antlasma yazisini daha imzalamadik!” dedi, ama babam gibi kurnaz ve akilli bir kisiyi bu söylemle ikna edip beni yaninda alikoyabilecegine muhtemelen kendi de inanmiyordu.