Gökçen Efe Destanı

1891 yilinda Ödemis'te kisa, ama destanlasan bir hayata gözlerini açar Hüseyin. Gençliginin henüz baharindayken yerel yöneticilerin olumsuz icraatlarina karsi koyar. Ege'nin meshur efelerinden Çakircali Mehmed'in çetesine katilir. Ayni zamanda yakin akrabasi olan Çakircali bir müsademe sonucu hayatini kaybedince de, Tire'nin Güme Dagi'nda kendi çetesini kurar. Ancak tipik efelerden farklidir: Çalmaz, zulmetmez, öldürmez... Yapabildigince bazi haksizliklari önlemeye, engellemeye çabalar.Gökçen Efe, Mahmud Celal Bey'in (Bayar) araciligiyla 1914'te düze iner. Ancak bes yil sonra tekrar daga çikar. Bu kez çikis sebebi, isgalci Yunan ordusuna karsi vatan topraklarini savunma gayretidir. 57. Tümen Komutani Miralay Sefik (Aker) Bey'in gözetiminde kurulan Kuvâ-yi Milliye içinde yer alir. Haziran 1919'da, Yunan ileri harekâtini durduran Kösk Cephesi'nde savasir. Düsman askerine karsi Fata ve Kemerdere'de baskinlar düzenler ve agir kayiplar verdirir. Yörük Ali Efe, Poslu Mestan, Mursalli Ismail Efe gibi millî direnis liderleriyle birlikte hareket eder.Gökçen Efe'nin adi ve sani Yunan askerlerine kadar ulasmistir. Ama ulasan bir baska haber vardir: Yunan isgalindeki Ödemis'e baskin düzenleyecegi sirada hastalanir efe. Bu haber üzerine Yunan güçleri, efenin bulundugu siperi top atisina tutarak saldiriya geçer. Efe 21 Kasim 1919'da Göcen Dagi'nin Sindili Deresi'ndeki Boz Sivri Tepesi'nde sehit düser. Geriye 28 yillik ömre sigistirilan bir kahramanlik destani miras kalir…Kurtulus Savasi'nda Gökçen Efe Destani iste bu destanlasan hayati, sanki dün yasanmisçasina gözler önüne seriyor... Aktarilan her olay delilleriyle, vesikalariyla, resimleriyle, en önemlisi onu taniyan, onunla birlikte mücadele verenlerin hatiralariyla destekleniyor. (Tanitim Bülteninden)