Ermiş

Bu romanda bütün hayat, yasanan ve yasanmayan her sey, yani “kesret“, tevhidin parlak isiginda görülmeye çalisilmaktadir.
Tabiat, tarih, siyaset, ask, keder, sevinç, ölüm, dogum, geçmis ve gelecek, yasanmakta olan “an“da odaklasiyor.
Tevhid sirri içinde “çocuk“ mana olarak apayri bir önem kazaniyor ve bunun “infak“ emriyle simsiki bir bag içinde oldug anlasiliyor.
Iki yazar kadinin hayatindan “kesit“lerle ve “görüntü“lerle gelistirilen konu, adeta bir “efsane“ özelligi kazaniyor. Bu efsane kisilerinden biri de zaman zaman bir “ermis“ gibi görünen kisilerin çoklugu ve degisebilirligidir.
Bu romanda anlatilan köy, bütün insanlari, efsaneleri, ölüleri ve dirileriyle, geçmisi ve gelecegiyle, sema eden dervisler gibi dönerek “hidayet“e dogru hizla yol alan ve adeta “kisi“lesen bir mekandir.
(Arka Kapak)