Erken Modern Avrupa'da Yoksulluk ve Sapkınlık

Bu kitap, erken modern dönem boyunca yoksullugun ve sosyal çarpikligin veya baska bir deyisle kilisenin ögretilerine uymayan bir hayat yolunu seçmek durumunda kalanlarin öyküsünü sunmaya çalisiyor. Robert Jütte, yoksullarin kendi dünyalarini nasil sekillendirdiklerini ele aliyor ve nihai meyveleri olan ve XIX. yüzyilda ortaya çikan sistemli sosyal yardim programlarinin gelisimini inceliyor. Bireysel reformcularin islah edici rolleri hakkinda geçmis dönemlerdeki geleneksel vurgunun tersine, Profesör Jütte'nin arastirmasi, diger pek çok çalismadan farkli olarak yoksullara ve içinde yasadiklari sosyal, komünal iliskiler aginin karmasikligina çok daha yakindan bakmaktadir. Yalnizca yoksulluk yardimi alarak geçinenlerin degil, mahrumiyet çekmesine ragmen bir sekilde hayatta kalmanin yolunu bulmus olan çok daha genis kitlelerin yasamlarini ve bu kisilerin belirli toplumlar içinde var olabilmek için hangi yollara basvurduklarinin üzerinden iki yüzyildan uzun bir süre geçmis olmasina karsin, konu önemini halen korumaktadir. Geçmiste yoksullarin yasamlarina damga vuran degisiklikler ile modern Avrupalilarin davranis ve eylemleri arasinda bir iliski kurulabilir; zira Avrupa'nin refah devletlerinin temelleri onlarin tecrübeleri üzerine insa edilmistir.