Entelektüeller

Paul Johnson'in Entellektüeller'i, kendi ifadesiyle, 'insanlara islerini nasil görecekleri konusunda nasihat eden'; gelenege, toplumun ahlaki ve manevi degerlerine kayitsiz kalan; mevcut siyasi ve iktisadi düzeni elestiren; bunlarin yerine bireysel aklin ürünü olan felsefi, siyasi ve ahlaki sistemler öneren; topluma rehberlik iddiasinda olan 'önde gelen belli basli entellektüelleri' inceliyor. 'Orta Çag'in ruhban siniflarindan bosalan yeri dolduran bu seküler entellektüel' sorusturmasi su çerçevede yürütülüyor: - Bu entellektüellerin, insanlara nasihat etmek, yol göstermek konusunda ahlaki ve hükmi ehliyetleri var mi? - Düsüncelerinde, tavir ve davranislarinda her zaman tutarli oldular mi? - Kendi vazettikleri düsüncelere ve degerlere kendileri de bagli kaldilar mi? - Üzerlerine vazife olmayan ya da yeterince bilgili ve uzman olmadiklari alanlarda da gelisi güzel hükümler verdiler mi? - Para, söhret veya siyasi ve ideolojik amaçlar için diger insanlari istismar ettiler mi? - Islerine gelmeyen gerçekleri görmezden geldiler ya da saptirmaya kalkistilar mi? - Diger entellektüellerle, aileleriyle ve çevrelerindeki insanlarla iliskileri nasildi? - Angaje olduklari izm'ler ugruna siddeti, savasi, irk ve sinif ayrimi vs. mesru ya da mazur gördüler mi? - Nihayet, 'Insanlarin faydasina, insanlar için' ürettikleri düsüncelere, ideolojilere, ütopyalara insanlarin üstünde, insanlardan daha fazla deger verdiler mi? Yazar bu kontekstte 21 entellektüel seçmis. Kitap 'modern entellektüellerin ilki, arketipi ve pek çok açidan en nüfuzlusu' olan, fikirleriyle -Voltaire'le birlikte- 1789 Fransiz Ihtilali'nin hazirlayicisi ve de Romantizmin kurucusu kabul edilen büyük filozof Jean Jacques Rousseau ile birlikte basliyor.