Dağlım

Daglim, yoklugunda defterime bunlari yazdim.Keyifsiz ve yorgunum diyecegim, degil. Tembel ve özlem doluyum diyecegim, dogru. Düslerle dolu bir zamanin içinde kayboluyor, o uzak ülkede yasiyor, o uzak ülkede mutlu oluyorum.Son on günümde onlarca hikâye yasadim. Onlarca hikâyenin içinden geçtim. Hikâye hikâye yasiyor, birikiyor, “insan” oluyor insan. Kadini ve kelimeleri var edene, Rabbimize binlerce kez sükürler olsun diyorum; diyorum da bazen ve çok zaman en güzel cümleler bile özlenen bir kadinin yerini doldurmuyor.