Cüceler

“Nergis o sabah uyandiginda yaninda yatan adam, zaten yillarca yatagin ayni tarafinda yatmisti. Fakat yillardir da ayri yatiyorlardi. An itibariyla sirti ona dönüktü. Nergis'in bos bakan gözleri kocasinin ensesinde bir noktaya kilitlendi. Saçlarin bittigi yerde disari dogru firlayan iri tümsek de neyin nesiydi? Kizilimsi kahverengi igrenç bir çikinti. Kafka'yi hiç okumamis olsa da, uyku sersemi Nergis, ilk anda bunun bir böcek olabilecegini düsündü. Irkildi.”
Romanlarda karakterler ile aramizdaki mesafeyi ne belirler? Karakterler bir anda kapi komsumuz, ablamiz, kardesimiz, esimiz, annemiz, babamiz... hatta kendimiz kadar yakin oldugunda mesafeler daralir mi?
Cüceler'de mesafeler adeta ortadan kalkiyor. "Kutsal ailenin dokunulmazligi”na cesurca dokunan bu romanda, bir kiz çocugu, bir abla, mevki sahibi bir adamin karisi ve de iki çocuk annesinin bugüne kadar kimsenin pek de merak etmedigi hayat hikâyesine, baska deyisle bir kadinin var olma devinimine tanik oluyoruz ve bu tanikligimiza romanin sira disi kurgusu ve anlatim tarzi da eslik ediyor.