Bir Yufka Yürekli Soytarı

Nietzsche'nin "hayatta bir sey ögrendigim tek filozof" sözüyle niteledigi Dostoyevski'nin ilk öykülerinden biri olan "Bir Yufka Yürekli", ayni çati altinda yasayan candan iki dostun -Arkadi Ivanoviç ve Vasya Sumkov- trajediyle biten bir hikâyesidir. (...) Vasya, sessiz ve somurtkan, bir kösede duruyordu. Yüzü sapsari, basi, amirleri önündeki bir asker gibi kalkik, elleri pantolonunun cebinde, hareketsiz, topuklari bitisikti. Gözleri Yulyan Mastakoviç'in yüzünden ayrilmiyordu... Ikinci öykü "Soytari"da ise kendinden sert bir kayaya rastlayan düzenbaz bir soytarinin hayatinin mahvolmasi anlatilmaktadir. (...) Mutlu bir adam ne demektir bilir misiniz baylar? Göreceksiniz... Sevincimden kendimi gözü kapali, felaketin kucagina attim. Göz göre göre batagin içine daldim! Ama ne kötü huyum vardir ya! Varimi yogumu soyup alirlar, ben de tutar, geri kalanini gönülden bagislarim! Dahasini söyleyeyim: Herif bana bir tokat atar, ben öbür yanagimi çeviririm; bir köpege yaptiklari gibi bana bir yemlik uzatirlar, ben de herkesi kucaklamak için atilirim. Simdi de öyle degil mi ya: Siz benimle alay ediyorsunuz, aranizda fisildasiyorsunuz.(Tanitim Bülteninden)