Bir Daha Yüzümü Görmeyeceksin

Bir Daha Yüzümü Görmeyeceksin"Ben her seyi yazdim. Seni, beni, akittiklarimizi, kandirdiklarimizi, utandiklarimizi…Ben her seyi yazdim. Yolumdan yürüyerek degil kosarak pesime düsen sevdani da... Gözlerini kapatarak sevisen bir adam tanidim. Onunla gözleriyle sevisen bir kadin tanidim. Ve ayni rüyâyi ayni uykuda paylasan iki kisi tanidim...Sen ve Ben...Sen ve ben ayni yastikta ölebilirdik öyle demistik. Hatirladim..."Ne zaman ki ask kapiya dayandi, hesap sormaya basladi. Konusacak hali kalmadigini anladi. Aldi basini düstü yollara. Sehirleri dolasti. Belki kalbine bir sahit aradi belki de suç ortagi. Ama daha da yalnizlasti…Kâh trende, kâh vapurda, kâh bir kafede. Hep bir sarki vardi dilinde, nihâvend. Kulaklarinda çinliyordu sesler. Sözler duyuyordu seslerden. Durmuyor, cümleler kuruyordu."Susturun su çalgilari, ona bir yalan söyleyecegim…" diyordu. Anilari bir türlü unutamiyordu…Terk edilmisti, vazgeçememisti. Ölesiye özlemisti, söyleyememisti. Içinden bir çiglik atti. Çiglik dagildi, paramparça oldu. Onlarca cümleden geriye tek bir söz kaldi, o da son sözü oldu "Bir Daha Yüzümü Görmeyeceksin"!(Tanitim Bülteninden)