Benim Yolum Senin Yolundan Geçer

Şehrine geldim sevgili/m
Bilmem kaç kez
Geçtiğin sokaklardan, caddelerden geçtim.
Adımını attığın kaldırım taşlarına baktım.
Oturduğun banklarda oturdum belki,
Şimdi kokun esecek diye
Hızlı hızlı döndüm her köşe başını...
Yemek yediğim masalara, sandalyelere dokundum,
Belki sende burada oturmuşsundur diye...
Herkesi biraz sana benzettim,
Seni kimseye!
Aynı havayı soludum seninle;
Bir kaç saat bu şehirde...
Belki bir sokak ötemden geçtin.
Saymadım kaç yıl önce;
Yine bu şehirde el ele dolaşıyorduk seninle...
Oysa artık bu şehir yabancı,
Sen gibi...
Ben gibi...

Şimdi yaşadığın bu yerde hiç bir yolun bana çıkmaz bilirim!
Tıpkı yüreğinde hiç bir yerin bana ait olmadığı gibi...
Ama şunu hep aklında tut isterim!
Benim yolum ne yöne olursa olsun;
Hep senin solundan geçer...