Aşkın Şizofrenik Hali Sevim Burak

Ey okur, "Bir varmis bir yokmus" diye baslar ya masallar, bu masal "bir yokmus, bir yokmus" diye baslasin istiyorum. Çünkü o, yillar yili edebiyat dünyamizda yok sayildi. Kimileri ona "deli" dedi, yazdiklarinaysa "deli saçmasi"; kimileri ise edebiyatimiza yeni bir açilim getirdigini savundu. Ama o illede yazdi, üstelik "ben deliler için yaziyorum" diye haykirarak. Ve bir gün ogluna yazdigi bir mektupta "Bu ülkede mutlaka birileri beni anlayacak." diyordu. Anladim mi? Bu uzun soluklu çalismanin ardindan ey okur, bu soruya ancak sen cevap bulabilirsin. Ben sana sadece su ipucunu verebilirim: Sevim Burak, Türk edebiyatinin suskun "primadonna"si. Sevim Burak, Kuzguncuk Haham'inin evi ile yokusun sonundaki kösk arasinda kosarak, babasina içki tasiyan bir çocuk... Annesinin, dolayisiyla kendisinin yahudiliginden utanan, yasli yalniz ve azinlik bir grubun içersinde gittikçe "azalan", azaldikça çogalan bir sanatçi. Sonra inadina Tevrat'a öykünen, "Ben bununla gurur duyuyorum." diye haykiran bir Levanten. O, hep hayatin hastalikli tarafinda yasamis ve askin sizofrenik halini anlatmis Sevim Burak.