Aile Çay Bahçesi

Müzeyyen. Annesinin kuzusu. Babaannesinin biricigi. Babasinin... Sa­hi ben babamin neyiydim? Bütün bu hikâyenin içinde benim rolüm neydi, diye düsündüm hep. Benim repliklerimi kim yazmisti, mizansenlerimi kim belirlemisti? Sahneye hangi taraftan girecegime, uslu kizi oynarken neler giyecegime, içimdeki kötülügü kusmaya basladigimda nelerden soyunacagima kim karar vermisti? Okudugum bütün kitaplarda beni bana anlatacak bir karakter arardim. Dinledigim radyo oyunlarindan, izledigim filmlerden bir cümlecik çalmaya çalisirdim. Saatçi Nejat Bey ile ev hanimi Meral Hanim'in kizi Müzeyyen'i bana anlatabilecek bir cümle.Yekta Kopan'in yeni romani Aile Çay Bahçesi'nin, çogu kadinin kendinden izler bulacagi unutulmaz bir kahramani var: Müzeyyen... Aile yasaminin gizli siddetine baskaldiran, kardesinin dogumuyla kendi varliginin silinmeye basladigini hisseden bir kadin... Kopan'in romani, güçlü, okuru kiskaca alan bir anlatimla sarsici bir finale uzaniyor.