Ah Şu Eşler

Evlilik güzel seydir... Evlilik paylasmaktir, hayat yükünü birlikte tasimak, keder ve sevinçlere ortak olmaktir. “Biz“ suuruyla hareket etmektir. Evlilik binasinin ana diregi ise eslerdir... Binayi onlar donatir, onlar onarir, onlar yüceltir. Ufak tefek seyler yüzünden de yine onlar yikar. Çogu findik kabugunu doldurmayan seyler için yikarlar. Sonra da sizlanmaya baslarlar: “Mutlu olabilirdik“ “Sebepsiz yere hayatimiz zehir oldu“ “Birbirimizin kiymetini bilemedik“ “Ahh! Keske...“ Keskelerle, eyvahlar sürüp gider... Çogu kez evlendiklerinin farkina varamayan esler, solugu mahkeme kapisinda alirlar. Mahkeme kayitlarina bir not düsülür: “Siddetli geçimsizlik“ Siddetli geçimsizligin temelinde yatan sebep ise koskoca bir “hiç“ tir. “Ah Su Esler“ Neden eften püften seylerden o siginagi parçalarsiniz? Niye basit seylerden dolayi o cennet bahçesini hazana çevirirsiniz? “Ah Su Esler!“ Ortada çözülmeyecek ne var ki? (Arka Kapak)